Znana pod nazwą Artemizjonu stanowiła największą ozdobę Efezu w Azji Mniejszej, czyli na ziemiach obecnej Turcji. Była to świątynia o wymiarach 130 m na 69 m, zbudowana na rozkaz króla Lidii Krezusa około 560 p.n.e.
Świątynia Artemidy została zaprojektowana przez Chersifrona i Metagenesa z Knossos w stylu Jońskim. Do jej budowy użyto doskonałej jakości marmuru i cedru libańskiego.
Świątynia z założenia była budowlą typu dipteros (dipteros - świątynie pełniące funkcje sakralne) otoczony podwójną kolumnadą złożoną z ośmiu kolumn przed elewacją frontową i tylną (tzw. oktastylos) i dwudziestu kolumn wzdłuż boków świątyni. Pozostałe kolumny, a było ich w sumie 117, umieszczono wewnątrz świątyni.
Kolumny o wysokości ok. 18,0 m miały średnicę w dolnej części 2,5 m. Zdobiły je w dolnej części płaskorzeźby.
We wnętrzu świątyni umieszczono cedrowy posąg Artemidy. Wśród rzeźbiarzy zaangażowanych do prac przy budowie znaleźli się między innymi: Fidiasz, Poliklet, Kresilas. Ukończenie budowli zajęło 120 lat. A to dlatego, że rzekomo świątynia miała być przebudowywana aż 9 razy.